SINT 
          ROCHUS: 
        
Naam: 
          Rochus, Rocco
          Naamsdag: 16 augustus
          Betekenis naam: Rots (Latijn)
          Geboren: Ca 1295 Montpellier
          Overleden: 16 augustus 1327 Montpellier
          Attributen: Pelgrim, Pestbult op bovenbeen, Hond
          Patroon-heilige voor: Montpellier, Venetië, Parma, Gevangenen, 
          Zieken, Ziekenhuizen, Artsen, Chirurgen, Apothekers, Boeren, Tuinders, 
          Timmerlui, Borstelbinders, Dodengravers, Kunsthandelaren, tegen Pest, 
          Besmettelijke ziekten, Cholera, Hondsdolheid, Voet-been-en knielijden, 
          Ongelukken
          
          Volgens de legendes verloor hij al vroeg beide ouders. Zijn vader was 
          gouverneur van Montpellier, en Rochus erfde die functie, maar gaf die 
          aan zijn oom, schonk zijn vermogen aan de armen, trad in de Derde Orde 
          van St.Franciscus (volgens sommige bronnen), en ging op pelgrimage naar 
          Rome. Onderweg hielp hij bij het verzorgen van pestslachtoffers. Daarbij 
          ontdekte men de gave van hem, mensen door het kruisteken wonderbaarlijk 
          te genezen. In Rome aangekomen genas hij ook weer veel mensen, waaronder 
          een Kardinaal. Maar hij bleef arm en zonder aanzien. Op zijn terugreis, 
          in Piacenza, kreeg hij zelf de pest. Omdat hij wegens geldgebrek niet 
          in het hospitaal welkom was, trok hij zich terug in een hut in de nabij 
          gelegen bossen. Daar verscheen hem een engel om hem te verzorgen, en 
          de hond van een edelman uit de omgeving bracht hem brood, totdat hij 
          was genezen. (Volgens sommige bronnen was het de edelman, genaamd Gothard, 
          zelf). Toen ging hij weer op weg naar huis. Thuisgekomen zag men Rochus 
          aan voor spion, en men (zijn eigen oom?) wierp hem in de gevangenis. 
          Hij verzweeg zijn ware identiteit, en na vijf jaren gevangenis overleed 
          hij. Pas toen werd hij aan de kruisvormige moedervlek op zijn borst 
          herkend, dat sinds zijn geboorte steeds groter en mooier geworden was, 
          en werd hij met alle eer begraven. In 1414, tijdens het Concilie van 
          Constance, brak de pest uit in die stad. Er werden gebeden en processies 
          gehouden ter ere van Sint Rochus, en de pest was meteen voorbij. Paus 
          Paulus III stichtte de Rochus-broederschap "Societatis S.Rochi". 
          Rochus, een zeer populaire heilige onder het volk, werd vaak als noodhelper 
          aangeroepen, hoewel hij niet bij de klassieke 14 noodhelpers hoort. 
          Hospitalen voor pestslachtoffers werden vaak Rochus-hospitaal genoemd. 
          Een deel van zijn gebeente werd in 1415 naar Venetië overgebracht, 
          waar men in 1485 de St.Rocco-kerk voor hem bouwde. In Zuid-Frankrijk 
          en Noord-Spanje worden tot op heden de letters "VSR", (= "Vive 
          Saint Roche", "Leve Sint Rochus") op de huizen aangebracht. 
          Sinds 1666 bestaat er al de pelgrimage naar de Rochus-berg bij Bingen 
          in Duitsland, waar in 1754 ook een Rochus-Broederschap werd opgericht.
        Op de hoek Markt-Marktstraat 
          staat het Rochus-putbeeld. (Origineel in het Gemeente Museum)
          Hierlangs liepen ook de bedevaartgangers, na een dienst in de Christoffel-kathedraal 
          en door Voorstad St.Jacob, op weg naar Santiago di Compostella. Goed 
          beschermd onderweg dus!