Stichting
Ruimte is te gast bij
www.historieroermond.nl
De repeteerleugens
van Jos van Rey
Een reactie
op Van Reys INGEZONDEN brief in De Trompetter van 24 juli 2007 en zijn
REACTIE in Maas- & Roerpost/ZONDAGS Nieuws van 20 juli 2007.
Van Rey signaleert
gebrek aan historisch besef bij de Stichting Ruimte. Dat moet projectie
zijn, want bij alle punten die hij noemt vergist hij zich (al dan niet
opzettelijk), zoals de volgende feiten aantonen.
1. Teekenschool,
complex Cillekens en Ernst Casimir Kazerne
Ruimte zou ‘bij het behoud van geen van deze monumenten een rol
van betekenis (hebben) gespeeld’. Dat klopt voor de Teekenschool;
die claim hebben we ook nooit gemaakt, want Ruimte bestond nog niet
bij de oplevering van de restauratie in 1996. Voor de andere objecten
ligt het precies omgekeerd: die zijn behouden dankzij Ruimte, en ondanks
de gemeente. In december 1997 gaf de gemeente zichzelf een sloopvergunning
voor de Ernst Casimirkazerne. Alleen door ingrijpen van Ruimte, in samenwerking
met de toenmalige secretaris van het Cuypersgenootschap, kon de sloop
van het poortgebouw, één legeringsgebouw, het gedenkteken
voor Ernst Casimir en de appèlplaats worden voorkomen; die onderdelen
werden op de rijkslijst geplaatst. Iets dergelijks geldt voor het complex
Cillekens: ook daarvoor had de gemeente al een sloopvergunning afgegeven,
behalve voor het voorhuis.
Het enige dat Van Rey wil toegeven is het behoud van de achterbouw van
Cillekens. Daarbij doet hij Ruimte willens en wetens tekort. Hij ‘vergeet’
namelijk te vermelden dat die achterbouw, bestaande uit toonzalen, pakhuis
en smidse, verreweg het grootste deel van het complex vormen. Evenmin
vermeldt hij dat de gemeente in haar oorspronkelijke plannen voor het
Roercenter ook het rijksmonument Roersingel 6 had willen slopen. Van
Rey weet zeer goed (hij was er zelf bij) dat een zeer fijnmazig en zeer
oud, waardevol historisch gebied (a/d Roersingel) compleet vernield
zou zijn indien de oorspronkelijke gemeentelijke plannen waren uitgevoerd.
Dankzij Ruimte gingen die plannen niet door. Ruimte heeft toen niet
alleen een bestemmingsplan kunnen tegenhouden, maar ook de vernietiging
van een bijzondere gebied waarvan Cillekens slechts een onderdeel is.
Mocht Van Rey het zich niet meer herinneren, dan kan hij zijn licht
opsteken bij de bemiddelaar van indertijd, voormalig rijksbouwmeester
prof. Krees Rijnboutt, of gewoon de betreffende dossiers lezen.
2. Álle
andere panden die de laatste tien, vijftien jaar zijn gerestaureerd
en herbestemd, (…).
Van Rey noemt hier Teekenschool, ECI-centrale, panden aan de Roersingel,
Moutfabriek, Cattentoren, kerkje in de Weerd, synagoge, praalgraf in
de Munsterkerk, Christoffelhuis, oude muziekschool. Volgens hem zijn
die monumenten behouden ‘op initiatief van ánderen en met
ondersteuning van de gemeente’. Ook hier weer pertinente onwaarheid.
Het gros van genoemde monumenten werd gerestaureerd door particulier
initiatief, soms met en meestal zonder hulp van de gemeente. Waar de
gemeente vooral in heeft uitgeblonken in deze periode, Van Rey vermeldt
het niet (behalve dan dat een en ander ‘onvermijdelijk’
zou zijn geweest), zijn een aantal sloopwerken. Voorbeelden daarvan
zijn: boerderij het Ham (een oude en bijzondere Munsterbezitting), zeer
vele industriële monumenten (zoals Tramremise, Gradafabriek, middendeel
Bacocomplex en als ’hoogtepunt’ het bijzondere Haagencomplex),
en de westelijke vestingwerken.
3. De nu
in de Neerstraat gesloopte panden
Deze waren ‘in monumentaal opzicht van mindere waarde’ volgens
Van Rey. Ook hierbij toont hij weinig respect voor de feiten. Het bouwhistorisch
rapport van het Monumenten Advies Bureau uit Nijmegen stelt precies
het omgekeerde! De sloop zou noodzakelijk zijn om de restauratie van
de Steenen Trappen financieel mogelijk te maken. Maar deze drie panden
spelen daarbij geen rol, het project wordt in financieel opzicht met
name mogelijk gemaakt door de grote hoeveelheid appartementen die op
het binnenterrein worden gebouwd. De winst van de projectontwikkelaar
moet evenwel kennelijk nog hoger worden. Waarom zou hij anders een aantal
afspraken inzake behoud van historische waarden, waaronder die van genoemde
drie panden, simpelweg niet zijn nagekomen?
4. Monumentenzorg
is een investering voor de lange termijn
Met deze bewering van Van Rey zijn we het helemaal eens. Maar uit het
gemeentelijk beleid blijkt dat niet, dat ontbeert een lange termijn-visie
en steekt zeer kortzichtig in op massaconsumptie. Verdere leegstand
in de binnenstad zal straks het gevolg zijn, toch al buitenproportioneel
hoog, zeker van monumentenpanden, zoals blijkt uit onderzoek. Dat Van
Rey niets heeft met fijnmazigheid was al bekend (zie punt 1), hij denkt
liever groots, om niet te zeggen megalomaan. Denk aan megaprojecten
als Kazernevoorterrein, Jazzcity, Retailpark, en de mega-lichtmasten
aan de stadsrand. Alles om Roermond (en zichzelf?) in de schijnwerper
te zetten en de massaconsumptie te bevorderen.
5. Een
bijdrage aan het behoud van monumentaal Roermond hebben ze nog nooit
geleverd.
Deze bewering aan het adres van de Stichting Ruimte is gemakkelijk te
weerleggen. Het complex Cillekens en het Roercenter, en alles wat daarmee
samenhangt, zijn in punt 1. al uitvoerig aan de orde geweest. Ook de
Ernst Casimirkazerne is daar besproken. Aan deze bijdragen van Ruimte
aan het behoud van monumentaal Roermond valt nog het volgende toe te
voegen:
a) De gemeentelijke monumentenformatie. Die had Van Rey in 2003/4 compleet
wegbezuinigd. Sinds 2005 is die weer enigszins op sterkte, met name
doordat Ruimte daar voortdurend op aandrong.
b) Monumentale waarden uit de periode vóór 1850. Jarenlang
heeft Ruimte gevraagd eindelijk eens werk te maken van het besluit dat
de gemeente hierover in 1990 nam. Áls het onderzoek al binnenkort
eindelijk zou starten, is dat vooral dankzij Ruimte.
c) Monumentenkeurmerk. Sinds 1998 onderscheidt Ruimte particulieren
die hun monumentaal huis op verantwoorde wijze (laten) restaureren met
een monumentenkeurmerk. In totaal zijn twaalf Ruimtekeurmerken uitgereikt.
d) Informatiepanelen. Bij een aantal grote stadspanden zoekt de voorbijganger
vergeefs naar informatie over bouwstijl, bouwjaar en vroegere bewoners.
Ruimte heeft het plan opgevat in die lacune te voorzien door het aanbrengen
van een informatiepaneel, in samenwerking met de ANWB. De gemeente zou
daar blij mee moeten zijn, want zelf komt men daar niet aan toe. Helaas
heeft de gemeente besloten om Ruimte zoveel mogelijk te dwarsbomen,
dus ook bij het project infopanelen.
e) Kwartaalblad Ruimtelijk. Ruimte geeft al meer dan tien jaar een professioneel
en gewaardeerd monumentenvaktijdschrift uit. Het gemeentelijk monumentenbeleid
krijgt daarin veel aandacht. Ook op het stadhuis wordt het gelezen,
hetgeen bleek toen er eens een onjuist citaat in stond.
Besluit
Wie beweert dat Ruimte niets heeft bijgedragen aan het behoud van monumentaal
Roermond, gaat voorbij aan de feiten. Wie dat opzettelijk doet en een
openbare functie bekleedt, verdient een openbare terechtwijzing. De
dossiers, ook die op het stadhuis, bevatten feiten die controleerbaar
zijn voor iedereen die bereid is zich erin te verdiepen. Van Rey heeft
die bereidheid niet, zo lijkt het. Hij doet liever beweringen die aantoonbaar
onjuist zijn, wellicht in de veronderstelling dat als je een leugen
maar vaak genoeg herhaalt de goegemeente er vanzelf in gaat geloven.
De Stichting Ruimte houdt zich liever aan de feiten en noemt dit geschiedvervalsing.
Bestuur
Stichting Ruimte