De Moderkerk
sjteit in de brandj!!
Op 20 mei 1892
sloeg de bliksem in de toren van de Kathedraal en enkele uren later
stond de gehele kerk in lichterlaaie.
Ofschoon men het inslaan van de bliksem bemerkt had – ’t
gebeurde omstreeks kwart voor zeven ’s avond tijdens
een kort onweer – kon men het vuur in het z.g. loden kamertje
onder het Christoffelbeeld niet meer stuiten,
hetgeen in 1819 wel nog gelukt was. Een kwartier later brandde de torenspits
als een fakkel.
De consternatie in de stad was groot.
Foto 1: Voor
de brand - Foto 2: 20 mei 1892 Tijdens de brand (Privé bezit)
De bevolking liep
te hoop op de Markt en naaste omgeving, behalve de stedelijke brandweer
hielp het garnizoen bij het bluswerk.
Foto 3: 20
mei 1892 Tijdens de brand (Privé bezit)
Later op de avond
arriveerde nog de brandweer uit Venlo. De seminaristen brachten zoveel
mogelijk alle kostbaarheden uit de kerk in veiligheid.
Het bluswerk moest zich echter beperken tot het nat houden der omliggende
huizen. Om half acht begon het dak der kerk zelf te branden.
Hierbij onthield men zich opzettelijk van blussingswerk om de gewelven
der kerk niet overmatig met water te belasten: deze hielden gelukkig
stand.
Toen het vuur via het orgel en het oxaal naar het binnenste der kerk
dreigde over te slaan, drong men ondanks het gevaar van instorting
met een spuit de brandende kerk binnen en wist men het vuur hier te
stuiten.
De toren brandde geheel uit, terwijl ook de kerkdaken in vlammen opgingen.
De kerk zelf bleef verder gespaard.
Foto 4 en 5: 1892
Na de brand. (Privé bezit)
Tekst overgenomen
Uit: “De Kathedraal van Sint Christoffel van Roermond.
door Mart Smeets” (toenmalige Gemeente Archivaris