Hoofdpagina

 

 

Vestingwerken verklaard tot Rijksmonument


Bron: De Limburger; Ruud Linssen vrijdag 10 september 2004


Bijna de complete vestingwerken van Roermond zijn tot Rijksmonument verklaard. Het is aldus de Rijksmonumentenzorg ?zeer bijzonder'' dat dergelijke middeleeuwse vestingwerken binnen een beschermd stadsgezicht liggen.
Alleen een klein ondergronds restant van de vestingwerken, bij de rotonde van de Roersingel, heeft nog geen status. De overige vestingwerken her en der verspreid in de stad zijn vanaf nu Rijksmonument. Sommige restanten liggen volledig onder de grond. Naast de beschermde status betekent het dat bij het Rijk subsidies aangevraagd kunnen worden voor de restauratie of een opknapbeurt. L. van Marion van Rura hoopt dat de monumentenstatus een aanleiding is om de vestingwerken op te knappen en weer zichtbaar te maken. ,,Het ziet er niet uit op deze manier.''
Het gaat om voor Nederlandse begrippen om zeldzame restanten van middeleeuwse vestingwerken. Ze zijn van ,,zeer bijzondere'' betekenis vanwege hun ouderdom en omdat ze veel vertellen over de geschiedenis van vestingbouwkunde, aldus de Rijksmonumentenzorg. Ook zijn ze van belang voor de architectuurgeschiedenis, de archeologie en de bouwhistorie. Daarnaast hebben ze een belangrijke betekenis voor de geschiedenis van Roermond.
Het gaat om de Cattentoren (rond 1388) aan de Wilhelminasingel; de stadsmuur met Spoelpoort (14e eeuw) aan het noordelijk deel van dezelfde singel; een ondergronds restant van de Wernerstoren (13e eeuw) en een oude funderingen aan de Pastoorswal; restanten van de 53 meter lange stadsmuur rond de Rattentoren (13e en 14e eeuw) en tenslotte de Visserstoren (16e eeuw) aan de oostzijde van de Roer. Tot nu toe was alleen de Rattentoren Rijksmonument.
Zowel bij de Cattentoren als de Visserstoren zijn de omliggende gedeelten van vestingwerken ook tot Rijksmonument verheven. Bij de Cattentoren is dat een omstreeks 1388 aangelegde stadsmuur, verder een kelder, een wachthuisje en iets wat vermoedelijk de fundamenten van een onderaards gewelf zijn geweest, die tussen de zestiende en achttiende eeuw zijn gebouwd. Bij de Visserstoren gaat het ook om een 18e eeuwse kademuur die de beschermde status heeft gekregen. In de jaren zestig van de vorige eeuw is deze toren met enkele lagen opgemetseld.
Stichting Ruimte en Rura hebben de status drie jaar geleden aangevraagd. L. Jansen van stichting Ruimte is verheugd dat die nu is toegekend omdat de vestingwerken een grote cultuurhistorische waarde hebben en nog redelijk gaaf zijn.