Hoofdpagina

 

 

 

 


Jutkrant
bijdrage van Kop van Jut
(Binnenkort verkrijgbaar in verzamelband getiteld: STADSJUTTER.)
kopvanjut@hetnet.nl
--------------------------------------------------------------------------------

Sloop van het tuindorp van J. Cuypers is een feit geworden.

De eerste sloopdag.

De dakpannen zijn overal verwijderd. De meeste schuren zijn weg. De asbestverwijderaars zijn hun taak begonnen. De groene machine hapt vanaf de Vondelstraat alles wat het op zijn weg tegenkomt gewoon weg. Ook de bomen. Vogels zijn er niet meer. Het monster staat in de achtertuin aan het einde van de dag.


Tweede sloopdag 5-10-2005

Vanmorgen om 7.30 uur werd begonnen met het weghappen van de laatste bomen. Asbest is verder verwijderd. Een kunstenaar had afgesproken dat hij na z’n vakantie zijn atelier zou ontruimen. Toen hij terugkwam was het pand al dichtgetimmerd. Al zijn werkmaterialen, dozen vol papieren, schilderijlijsten, glasplaten, passe-partouts, zijn bureau en overige inboedel werden eerst uit het raam, daarna van het platte dak af naar beneden gegooid. Metaal werd aan het einde van de dag per vrachtwagen afgevoerd. Alle schuren zijn verwijderd inclusief funderingen. Ramen en deuren moeten gesloten blijven vanwege ongezonde stoflucht. Geen vogel meer te zien. Bewoners zijn van slag en voelen zich machteloos. Onwerkelijk dat zoiets in je achtertuin plaatsvindt.

De derde sloopdag, 6-10-2005

’s Nachts spookt het op het sloopterrein. Vervolg van de werkzaamheden om 7.30 uur. Een aantal slopers bekijkt papieren van de kunstenaar. Sommige vellen worden meegenomen. Gisteren nam één van hen een doos met schildersmaterialen mee. Zijn grasmaaier is verdwenen. Hij heeft € 500,-- boete moeten betalen. De vieze stoflucht en uitlaatgassen van het lawaaimonster slaan je op de keel. Voor de derde achtereenvolgende dag hoofdpijn. Volgens buren van de asbest. De was moet op deze mooie zonnige dag binnen blijven. In de middag worden er 2 grote containers neergezet en gevuld. Het asbest wordt in plastic verpakt. Als het monster stopt, komt de vrachtwagen weer om het ijzer te halen. Uit de cabine klinkt luid de radio. Het stof slaat neer. De dennengeur van kapotte bomen verspreidt zich vanuit de container.

De vierde sloopdag, 7-10-2005

7.00 uur. Het monster wordt wakker. Zijn eerste daad: een plastic kinderfietsje in de container werpen. Een authentieke deur wordt van het platte dak afgegooid. De container met dennengeur wordt geleegd. Een volgende wordt gevuld. M’n huis dreunt mee bij elke knal. Het asbest wordt op slordige wijze verplaatst. De middag begint met slopen van de 1e achterbouw: het platte dak wordt eraf getrokken.
Woningeigenaren met dollartekens in hun ogen, verenigd in de wijkraad, paraderen triomfantelijk lachend door de buurt. Nog even … en ook wij als huurders belemmeren hun uitzicht niet meer: 76 betaalbare huurwoningen in 2 huizenblokken maken plaats voor 20 koop- en 20 luxere huurwoningen.
Gezondheidsklachten nemen toe in de buurt. Volièrevogels leggen het loodje.

Het monster heeft ons pad versmald. Als de werklui weg zijn, komen de toeristen. Kinderen spelen verstoppertje in de huizen en tussen het puin. Jongeren gooien de laatste resten van de ramen kapot. Volwassenen flaneren langs mijn achtertuin. Sommigen dumpen eigen afval. Weer anderen halen met hun auto hout weg. Alle rust is weg.

I’m just sittin’ on the fence … Tryin’ to make up my mind …

De vijfde sloopdag, 10-10-2005

Het zonlicht werpt de schaduw van het monster alvast vooruit. Het opeten van huizen biedt een traumatisch schouwspel. Bewoners waarschuwen elkaar om toch vooral ramen en deuren gesloten te houden. Het stof dringt de huizen echter binnen via ontluchtingspijpen in het platte dak. Sommige stofwolken benemen ons af en toe het zicht op de asbestverwijderaars, die stukken afgebroken asbest naar beneden gooien. Naar aanleiding van klachten van omwonenden is besloten dat er vanaf morgen wordt gesproeid.


De zesde sloopdag, 11-10-2005

De sloop vordert gestaag. Een enkele bewoner die de buurt vandaag niet is ontvlucht, heeft gezien dat er met een soort tuinslang werd gesproeid. De verstandhouding in de buurt verslechtert met de dag. De sfeer wordt merkbaar grimmiger. Publiek op het sloopterrein reageert agressief op kijkende direct-omwonenden. Het gebied lokt vernielzucht uit. Brandstichting ligt nadrukkelijk op de loer. Blijkbaar haalt sloop het slechtste in sommige mensen boven.

 

 

De zevende sloopdag, 12-10-2005

(Zoek de verschillen.)

Gevels vroeger Gevels nu


Twee groene monsters vreten zich aan weerszijden om het snelst een weg door de hapklare muren van de ruïnes heen. De grootste (sr) lijkt te winnen. De sproeiende gele slang is deze morgen niet gesignaleerd: zou hij nou ook ziek zijn?? Nee, hij heeft alleen maar gespijbeld. Vanmiddag heeft meneer Snake gelukkig zijn werk aan de bewonerszijde gedaan. En daarmee is de lucht enigszins opgeklaard.

De achtste sloopdag, 13-10-2005

De avond en nacht zijn rustiger verlopen. De slang is vanmorgen op tijd present. Maar goed ook, want van tafelmanieren heeft het monster nog weinig begrepen. De zichtbare aanwezigheid en het merkbare optreden van de slang vermindert de gezondheidsklachten van omwonenden enigszins. Het incasseringsvermogen wordt erdoor vergroot: eindelijk wordt er rekening met ons gehouden. Bij elk pand dat gesloopt wordt, komen herinneringen boven aan de laatste bewoners. Vandaag verdwijnt de woning van de buurman die hier ruim 70 jaar geleden werd geboren. De vloer van de bovenverdieping wordt ineens weggehapt. De asbestmannen schuiven de platen van de straatkant weer over de nok heen en laten die op het platte dak eronder kapot vallen. Oud-bewoners met weemoed leggen de stand van zaken vast met hun camera’s. Calimerogevoelens steken steeds nadrukkelijker de kop op.

De negende sloopdag, 14-10-2005

De eerste dakpannen aan de Vondelstraat worden verwijderd. De werkwijze verandert in de loop van de dag: dakpannen worden niet meer naar beneden gegooid of getrapt, maar handmatig verwijderd en in een mand gestapeld. Ergens (?) worden metingen verricht. De laatste muurresten van Lovaniostraathuizen kunnen pas verwijderd worden na loskoppeling van het elektriciteitsnet. De slang is gelukkig ook vandaag actief. Een grote plaat asbest vliegt door de lucht naar de andere zijde van het dak. De puinhoop wordt steeds hoger, de overzijde van beide straten steeds zichtbaarder.

 

Weekendtip
Uniek sloop-by-night-arrangement: gezellig borrelen op dakterras met uitzicht op pittoreske sloopterrein met verlichte koepelkerk op de achtergrond.Staubsoufflés worden gratis geserveerd.

 

De tiende sloopdag, 17-10-2005

De rust van het weekeinde bracht de vogels voor even weer terug. Hun gekwetter deed goed. Na de plotselinge start van de sloop is er nu sprake van gewenning. Schrokken bewoners aanvankelijk van het onbekende, nu na 2 weken herkent iedereen het werkpatroon. Door aanpassing van de manier van werken zijn de klachten van omwonenden vermindert. De grimmigheid is tot bedaren gekomen. Vernielzuchtige toeristen hebben grotendeels plaatsgemaakt voor buurtgenoten die nog bruikbare materialen mogen weghalen. Blijft overeind dat een dergelijke grootschalige sloop zó dicht in je leefgebied een enorme impact heeft op het dagelijkse leven. Hoe groot die is, weet je pas als je er middenin zit. Dat geldt met name ook voor de moslims: de sloop begon op de 1e dag van de Ramadan. Tussen zonsopgang en zonsondergang mogen zij zélfs geen water tegen het stof drinken.

Maandag. Na verwijdering van daken zie je stukje bij beetje bovenverdiepingen verdwijnen, waarvan je niet wist dat ze zó kleurrijk waren. Trappen maken een flinke zwaai door de lucht om vervolgens te pletter te slaan op de plek waar eens een tuin met schuur was. De “poppenhuizen” worden naar beneden toe verder uitgekleed. Het zal nog wel even duren voordat de ruime kelders uitgegraven zijn. Nu liggen die nog verborgen onder het puin. In ongeschonden staat, met mooie bogen en fraaie eiken trap. In de middag wordt de sloop stilgelegd. Elektriciteitsproblemen. Nou wordt eerst de halve Vondelstraat gesloopt. Zegt men.

 

De derde sloopweek, van 18 tot en met 21 oktober 2005
(11de tot en met 14de sloopdag)

Even rust. Dinsdag en woensdag vrat het monster zich een weg door het aanpalende huizenblok. We konden weer bijna normaal functioneren.

Donderdag 20 oktober. In alle vroegte worden we opgeschrikt door de activiteiten van het monster (sr.). Ons huis trilt terwijl het monster langs ons tuinhek heen en weer laveert. Zijn tentakel wordt in het ochtendgloren verlicht door 5 felle witte ogen, wat hem een nóg onheilspellender uiterlijk geeft. Hij bereidt zich voor op een smeuïg maaltje Vondelstraat in ons blok. Daarvoor wordt nu alles aan de kant geschoven richting onze tuinen, inclusief het mobiele privaat. Mogelijk bewaart hij de hapklare brokken van de Lovaniostraat tot het dessert. Als het monster even later daadwerkelijk aan de Vondelstraat begint te knagen, flitsen er wat herinneringen door mij heen. Toen dit stukje Roermond een aantal jaren geleden landelijk in het nieuws kwam, hoefde ik de container niet zelf aan de straat te zetten. Die werd van mij overgenomen door één van de vele overheidsdienaren die zich op dat moment voor dag en dauw in het blok bevonden … En deze: uit de schuur naast de onze sloegen zo’n 1 ½ jaar geleden de vlammen hoog uit het dak. Benauwde uren volgden.

Vrijdag 21 oktober: er zijn GEEN sloopactiviteiten waargenomen. (???)

Menutip (bijdrage van: R. Pulpers)

Romige crèmesoep met gerookte remise

v

Exquise balkenbrij geserveerd met:

Gepofte briques gekruid met chènevis

Salade de vitre

v

Coupe de ferraille

v

De vierde sloopweek, van 24 tot en met 28 oktober 2005
(15de tot en met 19de sloopdag)

Nog geen winterslaap dus. Maandagmorgen is het monster weer paraat. De Vondelstraat­panden met speciaal aroma, aangelengd met (hemel)water laat hij zich goed smaken. Aan het einde van de dag staat er nog maar 1 pand overeind. Op dinsdagmorgen staat er opeens een identieke kloon van sr, die ook lustig om zich heen hapt. Aan de overzijde van de Lovaniostraat, waar nog 3 gezinnen wonen, is de sloop nu ook begonnen. Deze ochtend staan er werklui met brander op het platte dak van de bewoonde Hendriklaanhuizen. Door achterstallig onderhoud ontstaan nl. wel eens lekkages. Even later happen beide monsters samen het laatste huis van Vondel in ons blok deels weg. Woensdag. “Zuchtend zijgen de scham’le resten neder…” Daarna doet sr zich in zijn eentje twee dagen tegoed aan zijn ruïnetoetje van Lovanio.

NB. Er zal serieus aandacht moeten komen voor het catastrofale effect van deze sloop en zijn voor­geschiedenis op de sociale cohesie in deze buurt.


Op naar een (kind)vriendelijker buurt! (bijdrage van R. Pulpers)

Speciaal ter gelegenheid van de première van de nieuwste Harry Potter-film heeft de Efteling besloten om het gat in ‘t Veld binnenkort tijdelijk op te sieren met dit bekende heksenhuisje* uit eigen collectie. (* Uit: Hans en Grietje.) Op de openingsdag gratis pannenkoeken!

De vijfde sloopweek, van 31 oktober tot en met 4 november 2005
(20ste tot en met 24ste sloopdag)

Tergend langzaam vordert de klus. Door de hoge temperaturen van de laatste dagen is de natuur van slag: elke dag verschijnen er meer nieuwe overwegend blauwe lege magen in het “nest”, die het monster met zijn grote bek vult. Kieskeurige magen zijn het. De ene lust alleen hout, de andere ijzer en de volgende vreet slechts asbest. Gevulde magen verlaten het nest op wielen. Ondertussen graaft het monster de voorraadkelders inclusief het daarin gestorte puin uit de grond, waardoor grote gaten ontstaan en legt alles midden in het nest op een hoop. Het lijkt wel op inkuilen van wintervoer. De aarde wordt steeds zichtbaarder.

Het laatste nieuws! (bijdrage van R. Pulpers)

Zojuist meldden de stadsarcheologen een wel heel bijzondere vondst in een groot gat midden in ’t Roermondse Veld (zie pijl): een vrijwel gave, zeer zeldzame zilveren munt uit 25 voor Christus. Het is maar zelden dat zo noordelijk in Europa dergelijke munten opduiken. Het gevonden Keltische geldstuk heeft in werkelijkheid een doorsnede van 1,6 centimeter en weegt 3,7 gram. Vanaf zaterdag 5 november zal de vondst te bewonderen zijn in het Stedelijk Museum (Cuypershuis).

 

De zesde sloopweek, van 7 tot en met 11 november 2005
(25ste tot en met 29ste sloopdag)

De opruimwerkzaamheden in ons blok en de sloop in het aanpalende blok worden voortgezet. Wat wij al die weken hebben meegemaakt, maken de resterende bewoners van de Lovaniostraat, Mauritsstraat en Regentesselaan nu mee. Asbest wordt niet meer naast óns pad opgeslagen. Het monster staat nou vaker in hún achtertuin en ook zij krijgen te maken met baldadigheden. Gerenoveerde huizen van de overzijde worden gespiegeld in wat eens een raam was.

 

Botten onder de kelder! (bijdrage van onz(in)e journaliste R. Pulpers*)

Tijdens graafwerkzaamheden in ‘t Roermondse Veld werden deze week enige dierlijke resten onder een keldervloer ontdekt. Het betrof onder andere een beschadigde schedel. De sloop werd direct stilgelegd. Een team van rechercheurs werd op de zaak gezet. Het Forensisch Instituut heeft inmiddels vastgesteld dat het hier restanten betreft van zo’n 300 jaar oud en dat de beschadiging tijdens het uitgraven van de keldervloer is ontstaan. Het vermoeden bestaat dat het dier een recentelijk gevonden muntstuk probeerde uit te graven. Zónder grootschalige sloop was dit 12.950ste archeologische monument nóóit ontdekt! Nu het Kabinet aan de vooravond van Prinsjesdag tien miljoen extra heeft toegezegd voor opgravingskosten, zal de gemeentelijke afdeling Stadsarcheologie zo spoedig mogelijk werk maken van dit terrein. Dat betekent echter wel, dat de kleinschalige alhier geplande woningbouw enige jaren zal worden opgeschort. De daardoor ontstane krapte op de woningmarkt zal waarschijnlijk tot 2008 blijven bestaan.

(* Het is de redactie van de Jutkrant helaas ter ore gekomen, dat deze journaliste een hele grote duim heeft. Onze excuses daarvoor. Zie ook Gastenboek van www.historie.roermond.net )

JUTKRANT nummer 16
De zevende sloopweek, van 14 tot en met 18 november 2005
(30ste tot en met 34ste sloopdag)

In een zonovergoten weekeinde genieten we van een steeds ruimer wordend uitzicht. Op maandagochtend geeft de mist een speciaal effect aan de huizenverslindende activiteiten van het monster. Hij heeft zich midden in de wijk genesteld en is druk doende om zijn nest te vergroten. Over een tijdje vreet hij ook onze woningen weg. We zijn inmiddels door slimme handelslieden ontdekt als potentiële afzetmarkt: geadresseerde folders met afbeeldingen van meubels vinden we al op onze deurmat. Maar vervangende woonruimte hebben we nog niet. Aan het einde van de week staan in de Lovaniostraat alleen de bewoonde huizen nog overeind en in de Vondelstraat alleen de gerenoveerde. Het mobiele privaat staat nog steeds langs ons pad. Degene die het ding tijdens de “reiniging”moet passeren, valt bijkans flauw van de stank. De bak met rattengif die al sinds begin juli in één van onze tuinen staat, moet daar voorlopig nog blijven. De asbestmaag staat toch nog steeds dichtbij. De luifel van de winkel aan de Regentesselaan is al te zien: da’s wél zo handig!

Skischans in ‘t Veld! (bijdrage van onz(in)e journaliste R. Pulpers)

Midden in ‘t Roermondse Veld liggen fraai afgeronde langwerpige stenen bulten op een groot leeg terrein. Die blijven daar naar verwachting liggen tot na de kerstvakantie. In verband met de naderende winter is nu het plan opgevat om het hele terrein vol te spuiten met kunstsneeuw, waardoor een ideale speelplek ontstaat voor jong en oud. Men kan aan alle kanten van de bulten naar beneden skiën. Aan beide uiteinden van een langgerekte bult bevinden zich twee enorme kuilen, die uitermate geschikt zijn voor de meer ervaren skiër. Bij het inmiddels geplaatste pannenkoekhuisje zal dan tijdelijk warme chocolademelk verkrijgbaar zijn.

JUTKRANT nummer 17
De achtste sloopweek, van 21 tot en met 24 november 2005
(35ste tot en met 38ste sloopdag)

Omdat een aantal woningen nog niet is ontruimd, stagneert afronding van de sloop en blijft het deze week vooral bij opruimwerkzaamheden. Stroopten bezoekers in de beginfase het terrein af naar bruikbare materialen, nu dumpen ze ’s nachts overbodige eigendommen als stoelen, volle vuilniszakken, waterkoker, tafelpoot, etcetera. De vuilniszakken in combinatie met open verbindingen die zouden zijn ontstaan met het riool, kunnen hier zorgen voor een toename van de rattenpopulatie, gemakshalve even aangeduid als “La ménagerie foraine du Quartier”, want dat staat minder verdacht. Op donderdag wordt het monster per vrachtwagen afgevoerd. Het verlaten nest ligt er op vrijdag besneeuwd bij. De puinhopen worden naar verluidt pas in januari 2006 opgeruimd.

Wedijveren in ‘t Veld! (bijdrage van onz(in)e journaliste R. Pulpers)

Het is ons ter ore gekomen dat er op 1 april 2005 een heuse architectuurwedstrijd uitgeschreven werd voor het lege hart van ‘t Roermondse Veld, waarvan de uitslag inmiddels bekend is! De Luxemburgse architect R. Kriek heeft met zijn vestingstadontwerp gewonnen. Over een aantal jaren zullen nostalgische herenhuizen verschijnen die allemaal verschillend ogen, alsof ze elk door een andere eigenaar zijn gebouwd in de GoudenEeuw. Een poort geeft toegang tot smalle straatjes, grachtjes en een pleintje met bomen. Daar omheen zullen na de 2e fase sloop bij wijze van stadsuitbreiding tuindorpjes verschijnen, zoals gebruikelijk in het begin van de 20ste eeuw.

Ondertussen is voor dit weekeinde een hele andere wedstrijd in voorbereiding: skischansspringen voor beginners op het ondergesneeuwde terrein aldaar. Voor deze publiekstrekker zijn inmiddels alvast de nodige stoelen klaargezet. We houden u van de ontwikkelingen op de hoogte!

JUTKRANT nummer 18
December 2005


Vanuit een stemmig groen versierd hart van ’t Roermondse Veld wensen wij,
randbewoners, u van harte een ongestoorde kerst en een honkvast 2006 toe.

Redactie Jutkrant & onz(in)e journaliste R. Pulpers

 

JUTKRANT nummer 19
Januari 2006

Op 2 januari 2006 verschijnt een zeer groot apparaat op het sloopterrein: de grote vergruizer. Hij krijgt gezelschap van allerlei andere apparaten: gravers, schuivers etc. Ondergronds gesteente wordt uitgegraven. Alle puin wordt tot gruis vermalen. Er ontstaat een aantal bergen. In de omgeving hangt een combinatie van muffe, vochtige lucht en van vieze dieseldampen. Er wordt vlot gewerkt. Op vrijdag 13 januari is het meeste gruis afgevoerd, zijn de kuilen weg en is het terrein deels omgeploegd. Omwonenden zullen de komende jaren naar verwachting tegen een omheind grasveld aankijken. Althans, omwonenden die hun woningen niet hoeven te verlaten. Van de woningen rondom het sloopterrein, die sinds 1 oktober jl. de sloopstatus hebben, staat al een flink deel leeg. Waren er aanvankelijk geen vervangende woningen in ’t Veld beschikbaar, nu kunnen bewoners desgewenst tóch elders in dezelfde buurt terecht. Hoewel een gedwongen verhuizing echt geen pretje is, heeft een nieuwe start toch ook zijn charme.

Dit is de laatste Jutkrant. U hebt vanaf 4 oktober 2005 kunnen volgen hoe omwonenden de sloop van het hart van het tuindorp van Joseph Cuypers in ‘t Roermondse Veld hebben ervaren. Dit historische erfgoed is voorgoed verloren.